Nou, dat is een -- op zijn zachtst gezegd -- enerverende week geweest. Vorige week zaterdag was ik jarig, en op diezelfde dag werd de vader van Deb opgenomen in het ziekenhuis met een hevige darmbloeding. Later bleek dat die werd veroorzaakt door een tumor, kwaadaardig. Vooralsnog wijst de MRI-scan uit dat er --godzijdank -- geen uitzaaiïngen zijn, maar de uiteindelijke uitslag komt na het weekend. Uiteraard zijn we vorige week in Westzaan geweest, vandaar die afwezigheid hier.
Wél aanwezig op het verjaardagspartijtje waren -- onder andere -- mijn vader en zijn vriendin, en dat was een hele verassing. Niet alleen omdat ze het met Deb hadden bekokstoofd en voor mij geheim hadden gehouden, maar vooral omdat ze allebei (mijn vader en zijn vriendin, dus) in een scootmobiel zitten en een treinreisje dan ineens een hele onderneming is. Chapeau dat ze het hebben aangedurfd! Ze hebben gelijk kunnen meegenieten van de meest recente poging-tot-Tiramisù, die enorm goed is uitgevallen.
En dan natuurlijk nog het hele gedoe rondom de Bloggies, en de kleuters die er zo nodig tegenin moeten gaan. Ik had er een heel lang en boos verhaal over, maar dat laat ik voor wat het is; ik wil me niet teveel richten op al die negatieve toestanden, ik ga me lekker met de positievere kanten bezig houden. Dat u mij en masse gaat nomineren, bijvoorbeeld. Dat kan nog tot de 29e, dus wacht er niet te lang mee. En nomineer desnoods ook nog wat andere blogs, als u dan toch bezig bent...
Nog meer prettige toekomst-ontwikkelingen: de nieuwe jas voor DNZM is, hoewel nog lang niet geschikt voor algemene consumptie, in een gevorderd stadium. Nee, u krijgt geen screenshots. Bovendien ben ik uitgenodigd om samen met Marco en Simon een ontzettend interessant -- en vooralsnog geheim -- project op poten te zetten. Ik zou er graag vanalles over vertellen, maar voorlopig kan dat nog niet. Te zijner tijd hoort u heus meer...